Džemat Kruščica smješten je uz lokalni put (Dnolučki prsten), koji se u mjestu Hrastovi odvaja od regionalnog puta Jajce – Dobretići – Skender-Vakuf i ponovo iznad Divičana spaja sa ovim putem,  10 km  je sjeveroistočno od Jajca, a ima oko 210  domaćinstava.

Do izgradnje mesdžida u Kruščici kao i u drugim džematima vjerske aktivnosti obavljane su u privatnim kućama. Teravih-namazi i ostale aktivnosti obavljani su u dva zaseoka, te su se tako čula po dva ezana.

„Osman sin Osmanov iz Karaule bio je muallim u mektebu u Kruščici, u džematu Dnoluka, gdje je, pred Bajram 27. marta 1846. godine (28. ramazana 1262. h.) godine završio  prepisivanje komentara sure “Ja-sin” i još nekoliko kur’anskih poglavlja. Rukopis je izgorio u Orijentalnom institutu u Sarajevu 17. maja 1992. godine.“   Iz ovog podatka saznajemo da je u džematu Kruščica bio imam i muallim davne 1846. godine i navedeno je da je bio u mektebu. Pomenuti mekteb je vjerovatno dotrajao, te je srušen, a džemati održavani u kućama.

Nakon Drugog svjetskog rata izgrađen je mesdžid koji je bio do 1984. godine i koji je služio za obavljanje svih vjerskih aktivnosti u ovome džematu osim džume-namaza. Mesdžid je bio na istom mjestu gdje je izgrađena džamija. Mesdžid je bio prilično dotrajao, te je postojala potreba njegovog renoviranja ali i proširenja.

U tu svrhu angažiran je Amir Hasić iz Jezera da izradi projekat renoviranja mesdžida. U Općini nam je rečeno da uradimo projekat dogradnje mesdžida, kako bismo lakše dobili potrebnu dozvolu za gradnju. Projektant Amir Hasić je projekat uradio po preporuci Dženane Džidže, uposlenice u Općini. Na osnovu urađenog projekta tražili smo dozvolu i istu dobili uz poduže čekanje i veliki broj odlazaka u službu Općine koja je davala dozvole. Pribavljanje dozvole na sebe su preuzeli rukovodioci Odbora IZ Jajce. Nakon dobivene dozvole stari mesdžid je srušen, te se pristupilo izgradnji mesdžida/džamije bez munare. Izabran je Građevinski odbor i počelo se sa izgradnjom objekta koji smo odmah nazvali džamijom.

U Građevinski odbor ušli su: Ahmet Lehić, Mustafa Nešust, Halil Emušić, Adem Emušić, Bećir Huskić  i Mujo Bačvić, a po dolasku iz JNA i Raif Nešust. Radovi su tekli velikom brzinom jer su džematlije ozbiljno shvatile potrebu izgradnje džamije, te je džamija od ramazana do idućeg ramazana bila spremna za obavljanje teravih-namaza. Da bi ovim tekstom podsjetili Kruščičane, ali i ostale džematlije MIZ Jajce koliko su tadašnji Kruščičani bili zagrijani za izgradnju džamije iznosimo samo jedan podatak, a to je da je na akciji izlijevanja mahfilske ploče bilo 72 (sedamdesetdva) radnika, a tako je bilo i tokom cijele izgradnje. Zatim je 1990. godine donesena odluka da se izgradi zidana munara i dogovoreno sa tada najpoznatijim majstorom izgradnje munara Zuhdijom-ef. Imamovićem. Izgradnja munare je započeta, ali su radovi tekli nešto sporije, jer je Zuhdija tada munare radio širom Bosne i Hercegovine. Munara je dovršena pred samu agresiju na Bosnu i Hercegovinu. Srpski agresori su munaru i džamiju minirali. Zidovi džamije nisu bili posve srušeni, te je nakon povratka Bošnjaka u Kruščicu pokrenuta akcija ponovne izgradnje džamije.

Ahmet Mraković, zvani Apo, predsjednik, te Mirsad Nešust i Redžif Emušić bili su u Građevinskom odboru. Ahmet Mraković je glavni organizator obnove džamije u Kruščici koji je potpuno vodio akciju i bilježio sve prihode, rashode i radove. Redžif Emušić je bio sebeb da je od Visokog saudijskog komiteta Medžlis tražio i dobijeno je 30.000,00 (tridesethiljada) KM.  Radovi su i ovom prilikom tekli velikom brzinom. Izgrađena je džamija, munara, a zatim i lijepo šehidsko spomen-obilježje u ovome džematu. Dimenzije džamije: 13 x 12 m. Ima mahfil, drveni minber, učionicu za mekteb. Munara je visoka 31 m.

Džamija u Kruščici se nalazi  na parceli označenoj kao k. č. broj 7/156, naziv parcele „GLAVICA“ kulture (način korištenja)  zgrada i dvorište, ukupne površine P=330m2,   upisana u posjedovnom  listu  broj  99,  čiji  je posjednik  Islamska vjerska zajednica-Vakufsko povjerenstvo Jajce Kruščica sa 1/1.  Iz navedenog se vidi da je džamija uplanjena, ali kao zgrada.

-Imami: dok je džemat Kruščica bio u sastavu džemata Bučići predvodio ga je Ramiz-ef. Makić, od 1989. godine.

Ragib-ef. Nešust, a od 2000. godine Nesib-ef. Emušić, prof.

– Do 1989. honorarni imam Ahmet Arapović je obavljao namaze i mektepsku nastavu u zimskom periodu, a džematski imam Ramiz-ef. Makić je tokom cijele godine dolazio u ovaj džemat po rasporedu.

– Mutevelije su bili: Mustafa Nešust, Ahmet Lehić, Raif Nešust, Ahmet Mraković, Vahid Nešust i Asim Mrkonja.

– Mujezini: Adem  (S) Nešust,  Adem Nešust i Omer Hadžić.

Prije agresije na Bosnu i Hercegovinu u Kruščici je  bilo  bajramsko veselje drugi dan Bajrama, a povratkom iz muhadžirluka posljednje  subote u aprilu je manifestacija „Dani osnivanja Dnolučkog odreda“. U džematu je izgrađeno šehidsko spomen-obilježje, šehidska česma, šehidski most i šehidski put sa rasvjetom.

U džematu Kruščica vodi se posebna briga o uvakufljenjima i uređenju i kompletiranju mezarja. Sve akcije za ovo nabrojano uspješno je vodio i vodi imam prof. Nesib-ef. Emušić.

U Kruščici žive porodice sa sljedećim prezimenima:Arapović, Bačvić, Hadžić, Huskić, Dogan, Emušić, Kahrić, Kurić, Lehić, Makić, Mraković, Mrkonja, Nešust, Smajić.