Džemat obuhvata centar grada sa svim gradskim naseljima: Volijak, Pijavice, Hrastovi, Zastinje i Carevo polje. Džematu pripadaju i sela Bulići i Klike, te prigradsko naselje Bravnice. Džemat ukupno broji 935 domaćinstava.

U Jajcu je tokom višestoljetne povijesti ovoga grada sagrađeno nekoliko džamija. Haddadan džamija, građena od sedre, sagrađena 1630. godine i do 1936. godine imala je drvenu munaru. Obnovom džamije pred Drugi Svjetski rat na lijevoj strani džamije bila je urađena munara do krova od tvrdog materijala (betona), ali je nakon rata srušena od mahfila.

Ova je džamija služila za potrebe jajačkih kovača iz mahale Haddadan ( Kovači). Sinan-begova (Okića) džamija nalazila se u Gornjoj Mahali ispod zidina utvrđenja i sagrađena je u prvoj polovini 17. stoljeća. Dizdareva džamija, koja je u svojoj prvotnoj i autentičnoj formi posjedovala drvenu munaru, sagrađena je 1812. godine.

Ova je džamija, dimenzija 5×4,30 m, najmanja džamija na području jajačkog Medžlisa. Dizdareva džamija bila je poznata i po imenu Ženska džamija, jer su je posjećivale isključivo žene. Ibrahim-begova džamija, nalazila se izvan bedema na desnoj obali Plive, sagrađena je u prvoj polovini 17. stoljeća. Džamija je imala standardno pravougaono rješenje. Zidovi od obrađene sedre sa po četiri prozora, odmjerene širine i visine, skladno raspoređenih u dva nivoa na čeonoj i bočnim fasadama, zatvaraju prostor za klanjanje veličine 7×8 m. U jugoistočni zid, između prozora, ugrađen je mihrab sa prelomljenim lukom i prizmatičnim ukrasima. Oplemenjenje i povećanje prostora za klanjanje ostvareno je podizanjem mahfila (galerije) na drvenim gredama oslonjenim na tri zida i noseće drvene stupove povezane lukovima. Ograda mahfila sastojala se od letvica i rubnih stubića sa profiliranim završetkom. Visok drveni krov na četiri vode proteže se nad prostorom za klanjanje i vanjskim otvorenim sofama (trijem) sa drvenim lukovima ranije je bio pokriven šindrom, koja je u drugoj polovini 20. stoljeća zamijenjena limom. Iz desne plohe krova, bliže ulaznom zidu izedena je osmougaona drvena munara sa većim otvorima na galeriji – šerefe, do koje se penje spiralnim stepenicama. Na završetku munare stajao je bakreni alem sa tri jabuke i kruškolikim vrhom u kojem je arapskim slovima bilo urezano: “Allah”.

U desnoj sofi ove džamije nalaze se dva mezara u kojima su ukopani: Mustafa Ašik (Šejh Seksen) i njegova supruga Almasa – hanuma. Ibrahim-begova džamija je stradala tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu, a njena obnova je u završnoj fazi. Inicijalna sredstva za njenu obnovu donirala je iranska humanitarna organizacija “Centar za obnovu”, te Žerić Almir koji je uvakufio značajna finansijska sredstva.

Šamića džamija, sagrađena u prvoj polovini 17. stoljeća, nalazila se u dolini pored gradskih bedema uz rijeku Vrbas. Ramadan-begova džamija, sagrađena u prvoj polovini 17. stoljeća nalazila se nedaleko od Travničke kapije.

U gradu Jajcu od 1530. do 1883. godine egzistirala je i Fethija-Sulejmanija džamija, koju su Turci 1528. godine od postojeće prvostolne crkve sv. Marije pretvorili u džamiju. U ovoj je crkvi svojevremeno obavljeno vjenčanje i ustoličenje posljednjeg bosanskog kralja Stjepana Tomaševića. Zidovi su crkve prošireni, a na toranj je postavljena munara. Džamija je služila potrebama jajačkog garnizona sve do 1883. godine, kad je nesmotrenošću jedne arnautske jedinice izgorjela. Poslije toga džamija više nije obnavljana.

Sinan-begova ili Okića džamija ima status nacionalnog spomenika Bosne i Hercegovine. Sve su spomenute gradske džamije bile porušene ili znatno oštećene tokom 1992. godine djelovanjem agresora. U postratnom su periodu obnovljene Haddadan džamija, Sinan-begova džamija i Dizdareva džamija.

Centralna džamija u gradu Jajcu jeste džamije Esma Sultanije. Ova je džamija podignuta između 1753. i 1773. godine. Prema Mustafi Mujezinoviću ova džamija spada među posljednje izgrađene džamije pokrivene kupolom. Izgrađena je na kvadratnoj osnovi s klasičnim kubetom i kamenom munarom. U sklopu džamije nalazili su se šadrvan, mekteb i mezarje. Šadrvan je bio pokriven drvenom nadstrešnicom s kupolom koja je ležala na osam drvenih stupova. Džamija je smještena u centru jajačke čaršije, u glavnoj ulici koja povezuje Travničku i Banjalučku kapiju.

Agresorskim je dejstvima džamija potpuno srušena. U junu 2003. godine položen je kamen temeljac na njenu obnovu. Značajan posao na obnovi ove džamije u završnoj je fazi. Kamena munara potpuno je završena; završen je i veliki dio džamijskog eksterijera i predstoji unutrašnje uređenje. Izgrađen je i šadrvan čiji je vakif dr. Vernes Begović, a završena je i imamska kuća u kojoj su sada smještene kancelarije Medžlisa, biblioteka, gasulhana, kotlovnica i dva imamska stana, a na uređenje harema se još uvijek čeka. U međuvremenu je ova džamija dobila status nacionalnog spomenika.

U džematu Jajce službovali su mnogi imami, hatibi i muallimi: Mehmed ef. Halifa, Mustafa ef. Okić, Halim ef. Malkoč, Sadik ef. Softić, Zuhdija ef. Žužić, Mustafa ef. Popara, hfz. Bekir ef. Hadžiosmanović, Ahmed ef. Aganović, hfz. Sinanudin ef. Sokolović, Jusuf ef. Kadribašić, Mustafa ef. Kadrić,  Mustafa ef. Bubrić, hfz. Abid ef. Zjajo, Mustafa ef. Čolić, Smajl ef. Žužo, Zijad ef. Žužo, Ramiz ef. Bečirović i Nedim ef. Glamočić. 

U Jajcu je 1870. godine rođen hfz. Mehmed Teufik ef. Hodžić. Bio je član Ulema-medžlisa u Sarajevu i uvaženi javni i kulturni radnik. Kao muderis u medresi u Gračanici proveo je plodonosne reforme u obrazovno-odgojnom radu ove školske ustanove. Proučavao je književni rad bosanskohercegovačkih muslimana na orjentalnim jezicima. Umro je 8. novembra 1932. godine.

Hfz. Sinanudin ef. Sokolović i muderis Mustafa ef. Čolić istakli su se svojim znanjem i imamskim angažmanom diljem Bosne i Hercegovine. Mustafa ef. Ćolić s arapskog je jezika preveo poznata hadžijska djela Rijadu-salihin, Fususul-Hikem od Ibn Arebija i još nekoliko značajnih djela. Autor je Tarikatskog ilmihala i uvažavan je kao veliki poznavalac tesavufa.

U vakufsku imovinu džemata spadaju spomenute džamije, mekteb, imamska kuća, gasulhana, zgrada Medžlisa s bašćom, veliko mezarje Varošnice, mezarja Carevo Polje, Baščeluci, Vaganj, Bulići, Klike i Bravnice.

U gradskom se džematu klanjaju svi dnevni namazi, a džuma-namaz klanja se u dvije gradske džamije. Vakifi su džemata: Esma Sultanije, porodice Okić i Šamić, Ibrahim-beg Ramadan, Mehmed Popaja, Redžif Mursel i Emina Mursel.

Dva dana u sedmici održava se mektepska nastava. U džematu Jajce aktivna je i tekija u kojoj se prakticira nakšibendijski i halidijski tarikat. Tekijom rukovode Ramiz ef. Bečirović i Nakib Tutić. Tekija je u vlasništvu Islamske zajednice.