Esme Sultanije 1, 70101 Jajce

BAREVO

BAREVO

Džemat Barevo nalazi se 17 km sjeverno od Jajca. Barevo je na lijevoj strani rijeke Vrbas iznad puta Jajce – Banja Luka. Džematu Barevo pripada još i selo Zdaljevac koje je na desnoj strani rijeke Vrbas uz jezero hidrocentrale Barevo II. Selo Barevo je jedna od najvećih mjesnih zajednica Općine Jajce. Usmena predaja najstarijih džematlija Bareva,  koje sam osamdesetih godina prošlog stoljeća pitao, kaže da je prva džamija u Barevu izgrađena oko 1780. godine. Među onima koje sam tada pitao bili su Hasan-hodža Tatarević, koji je rođen 1901. godine, Alija Redžić i drugi.

Džamija u Barevu je potpuno renovirana u vremenu od 1984. do 1987. godine. Imam je tada bio Zuhdija-ef. Karaga. Glavni aktivista pri ovom renoviranju bio je Muharem Krak kome pripada najveća zasluga za tadašnje renoviranje džamije i njenog harema. Sjećam se da je nakon renoviranja džamije upriličen mevlud kome je prisustvovao veliki broj džematlija sa područja Jajca. Vaz je održao muderris Mustafa-ef. Čolić.

Džamija je tokom rata  1992. godine potpuno srušena, te je nakon agresije i našeg povratka iz muhadžirluka najprije obnovljena imamska kuća i mekteb, gdje su obavljane sve vjerske aktivnosti do obnove džamije. Građevinski odbor za obnovu: Galib Krak, Hilmija Hozo, Ensad Tatarević, Ahmed Tatarević, Fikret i Teufik  Redžić, a blagajnici su bili Amer Krak i Zahid Tatarević.

Projekat džamije naručio je Medžlis, a uradila je Enisa Pašalić iz Donjeg Vakufa. Džemat je uradio zemljane radove, salili su prvu ploču i čekali donaciju.

Glavni imam je u augustu 2003. godine doveo predstavnike Nedwe iz Saudijske Arabije, koji su obećali i dali prvu donaciju za koju je kupljen dobar dio građevinskog materijala, a radovi su nastavljeni 2004. godine, džamija je ozidana i pokrivena.  Medžlis je dao također dosta građevinskog materijala i platio radove za zidanje i pokrivanje džamije. Vanjsko malterisanje donacija je Adnana Tatarevića, struja donacija Šefika i Sadete Redžić. Izgradnju mihraba donirao je Galib Krak, a stepeništa Meho Krak. Svojom drugom donacijom Saudijska organizacija Nedwa obezbijedila je izgradnju minbera i nabavku ozvučenja. Mahfilsku ogradu finansirali su Šefik i Sadeta Redžić, a tepihe  Jasmin i Biba Sehija Redžić. Izgradnju munare potpuno je finansirao  Džemal Hozo.

27.noći ramazan 1428. hidžretske godine/08.oktobra 2007. godine u džamiji je klanjan prva teravija, a 15. ševvala 1428. hidžretske odnosno 26. oktobra 2007. godine klanjanjem džuma-namaza džamija je zvanično otvorena za obavljanje svih vjerskih sadržaja. Hutbu je održao Fikret-ef. Meštrovac kome je ta hutba bila polaganje praktičnog dijela stručnog imamskog ispita. Nakon džume-namaza prigodne govore održali su Orhan-ef. Mahmutović, nekadašnji aktivni, a tada honorarni imam ovoga džemata i glavni imam Ramiz-ef. Bećirović.

Dimenzije džamije 9,5 x 11,5 m građena je od blok cigle, prostor za klanjanje je 80 m2, a mahfil 30 m2, mihrab zidani, minber drveni, munara najnoviji sistem – armirani beton obložena betonskim pločama, visoka 22 m.

Džamija u Barevu se nalazi na parceli označenoj kao k.č. broj 18/193, naziv parcele “KLUPA” kulture (način korištenja) džamija i dvorište, ukupne površina P=400 m2  upisana u posjedovnom listu broj 343 u  k.o. Barevo čiji je posjednik  Islamska vjerska zajednica-Vakufsko povjereništvo sa 1/1. Iz navedenog se vidi da je džamija uplanjena.

Dužnost imama obavljali su: Ibrahim-ef. Julardžija, Mustafa-ef. Imamović, Murat-ef. Hozo, Rifet-ef. Meštrovac, Muharem-ef. Delić, Sakib-ef. Makić, Zahir-ef.Maglić, Orhan ef. Mahmutović, Zuhdija-ef. Karaga, Ismail-ef. Selimović, a sadašnji imam je Nihad-ef. Mrkonja.

Kao upamćeni imami po aktivnostima bili su: Murat-ef. Hozo i Rifet-ef. Meštrovac.

Imamska kuća u kojoj je bio i mekteb izgrađena je 1920. godine, srušena 1992. godine i obnovljena odmah po povratku iz muhadžirluka i služila do izgradnje džamije.

U Barevu žive porodice sa sljedećim prezimenima: Benava, Ćosić, Ćiva, Hozo, Herić, Julardžija, Krak, Redžić, Madžo, Musić, Salihović, Tatarević, Zekan.

MESDŽID U GORNJEM BAREVU

Alija Redžić je 2009. godine uvakufio zemljište za izgradnju mesdžida u Gornjem Barevu-Brđanima. Fikret Redžić, njegov brat Haris i Šefik Redžić su odmah pokrenuli akciju za izgradnju mesdžida. Svu količinu blokova za zidove donirali su Jasmin i Biba Sehija Redžić. Željezne mreže, pijesak, cement donirali su Šefik i Sadeta Redžić. Nedžad Dedić sa Vlasinja donirao je 85%  stolarije za mesdžid. Po jedna vrata donirali su hadži Bajro Redžić i hadži Remiza Redžić. Preostali dio stolarije finansirale su džematlije Gornjeg Bareva. Kompletna cijena svih radova, osim zemljišta je cca 32.000,00 (tridesetidvijehiljade) KM. Mesdžid je u funkciji za koju je namijenjen.

Mesdžid u Brđanima- Gornje Barevo se nalazi naparceli označenoj kao k.č. broj  20/24/3, naziv parcele „BAŠTA“,  kulture (način korištenja) oranica-njiva 4. klase, ukupne površine P= 173m2, upisana u posjedovnom  listu  broj 226  u  k.o. Barevo,  čiji je posjednik  Redžić Muše Alija, sa 1/1, jer zemljište još nije prešlo na Medžlis Islamske zajednice Jajce, a  mesdžid još nije uplanjen.

MESDŽID U ZDALJEVCU

Ulema-medžlis u Sarajevu odobrio je Ragib-ef. Duranoviću da može vršiti imamsku i muallimsku dužnost u selu Zdaljevac  od 25. novembra 1942. godine. Iz ovog odobrenja vidimo da je u Zdaljevcu djelovao imam postavljen od Ulema-medžlisa što znači da su se vjerske aktivnosti obavljale u privatnim kućama, a zatim je u ovome selu izgrađen mekteb.

Islamske informativne novine Preporod objavile su kraći izvještaj o džematu Zdaljevac 1. februara 1985.godine u kojem je između ostalog napisano: „Svečano otvorenje novog mekteba u Zdaljevcu, džemat Bešpelj obavljeno je 1. decembra 1984. godine. Džematlijama Zdaljevca će ovaj decembarski dan ostati dugo u sjećanju. U mektebu će se obavljati namazi i održavati vjerska pouka. U Zdaljevcu nije bilo  mekteba pa su teravih-namaz i drugi vjerski sadržaji obavljani u privatnim kućama. Svečanosti otvorenja je prisustvovalo podosta džematlija iz susjednih džemata, a zapaženo je prisustvo i većeg broja imama, zatim predsjednika OIZ Jajce Mustafa-ef. Čolića i vjersko-prosvjetnog referenta Ramiz-ef. Bećirovića. U mektebu je proučen mevlud i kelimei-tevhid i održani va’zu nasihati. Iza obavljene ikindije-namaza gosti su počašćeni ručkom koji su Zdaljevčani pripremili u svojim kućama.“ Dužnost blagajnika pri gradnji mekteba uspješno je obavljao Kvrgić (Rame) Kemal. Za vrijeme agresije na Bosnu i Hercegovinu i napada na Općinu Jajce, učestvujući u odbrani Jajca i naše domovine  Kemal  je poginuo 19. oktobra 1992. godine te je u Zdaljevcu i ukopan. Agresori su mesdžid u Zdaljevcu potpuno devastirali. Nakon povratka Zdaljevčana iz muhadžirluka mesdžid je potpuno obnovljen i služi svojoj namjeni.

Mesdžid u Zdaljevcu se nalazi na parceli označenoj kao k.č.  broj  23/81/2 zvana „SELIŠTE“, kulture (način korištenja), oranica-njiva 4. klase, ukupne površine P= 200m2, upisana u posjedovnom listu broj 177,  u  k.o. Bešpelj Donji, čiji je posjednik  Islamska vjerska zajednica – VAKUF  Bešpelj Donji sa 1/1, mesdžid još nije uplanjen.

Džemat Barevo nalazi se 17 km sjeverno od Jajca. Barevo je na lijevoj strani rijeke Vrbas iznad puta Jajce – Banja Luka. Džematu Barevo pripada još i selo Zdaljevac koje je na desnoj strani rijeke Vrbas uz jezero hidrocentrale Barevo II. Selo Barevo je jedna od najvećih mjesnih zajednica Općine Jajce. Usmena predaja najstarijih džematlija Bareva,  koje sam osamdesetih godina prošlog stoljeća pitao, kaže da je prva džamija u Barevu izgrađena oko 1780. godine. Među onima koje sam tada pitao bili su Hasan-hodža Tatarević, koji je rođen 1901. godine, Alija Redžić i drugi.

Džamija u Barevu je potpuno renovirana u vremenu od 1984. do 1987. godine. Imam je tada bio Zuhdija-ef. Karaga. Glavni aktivista pri ovom renoviranju bio je Muharem Krak kome pripada najveća zasluga za tadašnje renoviranje džamije i njenog harema. Sjećam se da je nakon renoviranja džamije upriličen mevlud kome je prisustvovao veliki broj džematlija sa područja Jajca. Vaz je održao muderris Mustafa-ef. Čolić.

Džamija je tokom rata  1992. godine potpuno srušena, te je nakon agresije i našeg povratka iz muhadžirluka najprije obnovljena imamska kuća i mekteb, gdje su obavljane sve vjerske aktivnosti do obnove džamije. Građevinski odbor za obnovu: Galib Krak, Hilmija Hozo, Ensad Tatarević, Ahmed Tatarević, Fikret i Teufik  Redžić, a blagajnici su bili Amer Krak i Zahid Tatarević.

Projekat džamije naručio je Medžlis, a uradila je Enisa Pašalić iz Donjeg Vakufa. Džemat je uradio zemljane radove, salili su prvu ploču i čekali donaciju.

Glavni imam je u augustu 2003. godine doveo predstavnike Nedwe iz Saudijske Arabije, koji su obećali i dali prvu donaciju za koju je kupljen dobar dio građevinskog materijala, a radovi su nastavljeni 2004. godine, džamija je ozidana i pokrivena.  Medžlis je dao također dosta građevinskog materijala i platio radove za zidanje i pokrivanje džamije. Vanjsko malterisanje donacija je Adnana Tatarevića, struja donacija Šefika i Sadete Redžić. Izgradnju mihraba donirao je Galib Krak, a stepeništa Meho Krak. Svojom drugom donacijom Saudijska organizacija Nedwa obezbijedila je izgradnju minbera i nabavku ozvučenja. Mahfilsku ogradu finansirali su Šefik i Sadeta Redžić, a tepihe  Jasmin i Biba Sehija Redžić. Izgradnju munare potpuno je finansirao  Džemal Hozo.

27.noći ramazan 1428. hidžretske godine/08.oktobra 2007. godine u džamiji je klanjan prva teravija, a 15. ševvala 1428. hidžretske odnosno 26. oktobra 2007. godine klanjanjem džuma-namaza džamija je zvanično otvorena za obavljanje svih vjerskih sadržaja. Hutbu je održao Fikret-ef. Meštrovac kome je ta hutba bila polaganje praktičnog dijela stručnog imamskog ispita. Nakon džume-namaza prigodne govore održali su Orhan-ef. Mahmutović, nekadašnji aktivni, a tada honorarni imam ovoga džemata i glavni imam Ramiz-ef. Bećirović.

Dimenzije džamije 9,5 x 11,5 m građena je od blok cigle, prostor za klanjanje je 80 m2, a mahfil 30 m2, mihrab zidani, minber drveni, munara najnoviji sistem – armirani beton obložena betonskim pločama, visoka 22 m.

Džamija u Barevu se nalazi na parceli označenoj kao k.č. broj 18/193, naziv parcele “KLUPA” kulture (način korištenja) džamija i dvorište, ukupne površina P=400 m2  upisana u posjedovnom listu broj 343 u  k.o. Barevo čiji je posjednik  Islamska vjerska zajednica-Vakufsko povjereništvo sa 1/1. Iz navedenog se vidi da je džamija uplanjena.

Dužnost imama obavljali su: Ibrahim-ef. Julardžija, Mustafa-ef. Imamović, Murat-ef. Hozo, Rifet-ef. Meštrovac, Muharem-ef. Delić, Sakib-ef. Makić, Zahir-ef.Maglić, Orhan ef. Mahmutović, Zuhdija-ef. Karaga, Ismail-ef. Selimović, a sadašnji imam je Nihad-ef. Mrkonja.

Kao upamćeni imami po aktivnostima bili su: Murat-ef. Hozo i Rifet-ef. Meštrovac.

Imamska kuća u kojoj je bio i mekteb izgrađena je 1920. godine, srušena 1992. godine i obnovljena odmah po povratku iz muhadžirluka i služila do izgradnje džamije.

U Barevu žive porodice sa sljedećim prezimenima: Benava, Ćosić, Ćiva, Hozo, Herić, Julardžija, Krak, Redžić, Madžo, Musić, Salihović, Tatarević, Zekan.

MESDŽID U GORNJEM BAREVU

Alija Redžić je 2009. godine uvakufio zemljište za izgradnju mesdžida u Gornjem Barevu-Brđanima. Fikret Redžić, njegov brat Haris i Šefik Redžić su odmah pokrenuli akciju za izgradnju mesdžida. Svu količinu blokova za zidove donirali su Jasmin i Biba Sehija Redžić. Željezne mreže, pijesak, cement donirali su Šefik i Sadeta Redžić. Nedžad Dedić sa Vlasinja donirao je 85%  stolarije za mesdžid. Po jedna vrata donirali su hadži Bajro Redžić i hadži Remiza Redžić. Preostali dio stolarije finansirale su džematlije Gornjeg Bareva. Kompletna cijena svih radova, osim zemljišta je cca 32.000,00 (tridesetidvijehiljade) KM. Mesdžid je u funkciji za koju je namijenjen.

Mesdžid u Brđanima- Gornje Barevo se nalazi naparceli označenoj kao k.č. broj  20/24/3, naziv parcele „BAŠTA“,  kulture (način korištenja) oranica-njiva 4. klase, ukupne površine P= 173m2, upisana u posjedovnom  listu  broj 226  u  k.o. Barevo,  čiji je posjednik  Redžić Muše Alija, sa 1/1, jer zemljište još nije prešlo na Medžlis Islamske zajednice Jajce, a  mesdžid još nije uplanjen.

MESDŽID U ZDALJEVCU

Ulema-medžlis u Sarajevu odobrio je Ragib-ef. Duranoviću da može vršiti imamsku i muallimsku dužnost u selu Zdaljevac  od 25. novembra 1942. godine. Iz ovog odobrenja vidimo da je u Zdaljevcu djelovao imam postavljen od Ulema-medžlisa što znači da su se vjerske aktivnosti obavljale u privatnim kućama, a zatim je u ovome selu izgrađen mekteb.

Islamske informativne novine Preporod objavile su kraći izvještaj o džematu Zdaljevac 1. februara 1985.godine u kojem je između ostalog napisano: „Svečano otvorenje novog mekteba u Zdaljevcu, džemat Bešpelj obavljeno je 1. decembra 1984. godine. Džematlijama Zdaljevca će ovaj decembarski dan ostati dugo u sjećanju. U mektebu će se obavljati namazi i održavati vjerska pouka. U Zdaljevcu nije bilo  mekteba pa su teravih-namaz i drugi vjerski sadržaji obavljani u privatnim kućama. Svečanosti otvorenja je prisustvovalo podosta džematlija iz susjednih džemata, a zapaženo je prisustvo i većeg broja imama, zatim predsjednika OIZ Jajce Mustafa-ef. Čolića i vjersko-prosvjetnog referenta Ramiz-ef. Bećirovića. U mektebu je proučen mevlud i kelimei-tevhid i održani va’zu nasihati. Iza obavljene ikindije-namaza gosti su počašćeni ručkom koji su Zdaljevčani pripremili u svojim kućama.“ Dužnost blagajnika pri gradnji mekteba uspješno je obavljao Kvrgić (Rame) Kemal. Za vrijeme agresije na Bosnu i Hercegovinu i napada na Općinu Jajce, učestvujući u odbrani Jajca i naše domovine  Kemal  je poginuo 19. oktobra 1992. godine te je u Zdaljevcu i ukopan. Agresori su mesdžid u Zdaljevcu potpuno devastirali. Nakon povratka Zdaljevčana iz muhadžirluka mesdžid je potpuno obnovljen i služi svojoj namjeni.

Mesdžid u Zdaljevcu se nalazi na parceli označenoj kao k.č.  broj  23/81/2 zvana „SELIŠTE“, kulture (način korištenja), oranica-njiva 4. klase, ukupne površine P= 200m2, upisana u posjedovnom listu broj 177,  u  k.o. Bešpelj Donji, čiji je posjednik  Islamska vjerska zajednica – VAKUF  Bešpelj Donji sa 1/1, mesdžid još nije uplanjen.

Medžlis islamske zajednice Jajce ©2024

Web realizacija: Sandro Nuhanović